De Man die zichzelf liefhad' door. Het zou me geen moeite kosten deze noot langer te maken. Daaruit blijkt dat de man zijn vrouw en zichzelf in brand heeft gestoken. Terwijl die onderweg waren, liep hij met het stel de tuin in. Gezinsdrama Eenmaal in de tuin stak de man volledig onverwachts. Het boekverslag van De Man Die Werk Vond. Boekverslag Nederlands De man die werk vond door Herman Brusselmans. Superscherpe afbeeldingen: aan. Blog; Inloggen; Profiel maken; Wachtwoord vergeten; Extra's. Boeiend, om te zien hoe iemand zichzelf de. De Man Die Werk Vond. Auteur: Herman Brusselmans. Titel: De man die werk vond, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam, april 1. Genre: Het boek is duidelijk een roman. Het betreft hier een uitgebreid verhaal waarin de gedachten en de daden van de hoofdfiguur duidelijk beschreven worden (het hele boek draait er zelfs om)2. Keuze: Ik heb dit werk gekozen omdat het in de bibliotheek de eerste en tevens . U moet weten dat ik voordat ik . De man die bang was voor zichzelf en de. Hij keek nooit meer naar de tv en luisterde geen radio meer maar draaide al zijn oude elpees en werd weer normaler en de begeleidster vond hij heel aardig en zo werd hij op.Zo kwam ik dus uiteindelijk terecht bij het boek van Herman Brusselmans. Inhoud: . Tijdens het verhaal heb ik heel vaak dubbel gelegen om de toon waarop Brusselmans in de persoon van Louis Tinner de bezoekers van de bibliotheek waar hij werkt in zichzelf en soms hardop belachelijk maakt, uitscheldt of, heel zeldzaam, prijst. De sfeer in het boek wordt heel goed beschreven en tijdens het lezen van het boek voel je wat Tinner doormaakt. Je voelt hoe hij zichzelf de vernieling in helpt door het . Samenvatting: Ene Louis Tinner werkt als bibliothecaris in het Boekenpaleis, de recreatiebibliotheek van een Brusselse instelling. Nou ja, wat heet werken? Tinner brengt zijn dagen vooral in ledigheid door. Weerzin en verveling zijn troef. Zijn leven ruikt al even muf als de plaats waar hij zijn dagen doorbrengt. Veel belangstelling is er niet voor de bibliotheek en als er dan al eens een sporadische klant komt binnengewaaid, schept Tinner er een sardonisch genoegen in hem verkeerd te informeren of gewoonweg de huid vol te schelden. Vaal draait hij zelfs zijn deur op slot. Hij tracht de tijd te doden met eten, drinken en roken, slapen, zomaar wat rondhangen en spijbelen. Van enig contact met collega. Er zijn alleen de boeken, waarop hij zijn frustratie botviert door er bladen uit te scheuren of ze tegen de muur kapot te smijten. Hij boycot de taak die hem door de administratieve dienst en de directie is opgelegd (de hele collectie inventariseren op fiches), wat hen tenslotte zijn ontslag oplevert. Een rode draad in een fluim die hij op de bibliotheekvloer spuugt, brengt hem dan weer een waaier van gedachten over ziekte en dood. De man die drie agenten doodschoot. De dader van Baton Rouge vond demonstreren zinloos. Volgens het Amerikaanse CBS News beschouwde Long zichzelf als een De man die zichzelf 48 uur in Virtual Reality opsloot By Marco van der Werf on January 19, 2016. Thorsten Wiedemann is lang. Ik vond de VR chatroom erg gaaf. Dat is een chatroom waar mensen virtueel samenkomen en met. Adolf Eichmann beschouwde zichzelf als onschuldig. In een met de hand geschreven brief aan de toenmalige Isra Eigenlijk wordt Tinner totaal in beslag genomen door eenzaamheid en een onbestemde, maar existenti. Het uit zich in heel veel landerigheid en een donkere kijk op de dingen. Onderzoek van de verhaaltechniek: De schrijfstijl van de schrijver is dagboekachtig/autobiografisch. Zijn boek is een aaneenrijging van beschouwingen over veel ditjes en datjes, een mix van feiten, dagdromen, absurditeiten en allerlei fantasie. Ook met heel veel herhalingen. Cynisme, sarcasme, sardonische (lees ook amechtige) grappen en grollen en enig schokeffect (vooral door het ongeremde taalgebruik) zijn kenmerkend voor . In het boek heeft Brusselmans eigenlijk zo weinig te vertellen dat hetgeen wat er staat eigenlijk de grootse, onbelangrijkste onzin is. Ik denk dat zijn stijl door het onzinnige karakter van zijn verhalen zo leuk is om te lezen. Welke schrijver vergelijkt in . Het verhaal speelt zich dan af op straat en op het station van Brussel. Je komt in het boek nooit in het huis van Tinner. De verhaalfiguur in het boek die het belangrijst is, is Louis Tinner. Vanuit zijn perspectief speelt het verhaal zich af en zijn denkbeelden, fantasie. Af en toe komen er personen langs in de bibliotheek waarop de gedachten van Tinner zich kunnen laten gaan. Deze personen staan dus allemaal in dienst van de gedachtegang van Tinner en daarmee van de inhoud van het boek. De situaties in het boek zijn de sporadische bezoeken van klanten aan de bibliotheek, de dingen die Tinner doet of denkt tijdens zijn . Het verhaal wordt verteld vanuit de visie van Louis Tinner. Je wordt meegenomen in zijn gedachten en zijn doen en laten. Je bent afhankelijk van de observaties van Tinner en het verhaal is daardoor subjectief. Op zoek naar de thematiek: De thema. Gedurende het hele boek en constant handelt het over de innerlijke worsteling van Tinner. Deze worsteling uit zich op het gebied van dood, seks, lust, erotiek en ziekte en komt voort uit verveling en eenzaamheid. De motieven die kenmerkend zijn voor dit thema zijn het feit dat er niemand in de bibliotheek komt, het feit dat hij bloed spuugt en het feit dat Tinner al tijden lang geen seks meer heeft gehad. Het verband tussen de titel en de thema. Plaats in de literatuurgeschiedenis: Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1. Ik weet van de schrijver dat hij na zijn studie Germaanse filosofie een jaar lang werkloos is geweest, waarna hij vijf jaar werkzaam was in de . Gezien het feit dat zijn boeken meestal voor 8. Brusselmans. Een vergelijking met ander werk van hem is dan ook makkelijk te maken. Zo publiceert Brusselmans zijn verhalen vaak in bundels en vormen zijn verhalen een soort vervolgen op de voorgaande verhalen, wat wil zeggen dat dezelfde hoofdpersonen deelnemen, met dezelfde denkbeelden alleen in een later stadium van hun leven. De bundel bevat naast . Ook Herman Brusselmans is zo iemand, een Vlaamse schrijver die met . Debuterende schrijvers krijgen in deze tijd veel meer kansen om hun werk een succes te laten worden dan in de jaren . Deze verhaalelementen hadden voor mij een positieve werking omdat de gedachten van Tinner in deze gevallen zo op hol sloegen en innerlijk een kookpunt bereikten dat de ongenuanceerdheid toesloeg in het innerlijke, wat er maar zelden uitkwam. De handelingen van Tinner die sterk contrasteerden met zijn innerlijke wereld waren aanleiding tot lachen evenals de ongenuanceerdheid van zijn gedachten. De passage die mij het sterkst aansprak was de dagelijks terugkerende ontmoeting met het meisje van de koffie. Waarom deze passages mij zo sterk aanspraken was omdat zij niet alleen ongenuanceerde kritiek in het innerlijke van Tinner teweegbrachten, maar ook een aantal positieve dingen. Het meisje had volgens Tinner ook een zekere schoonheid in zich. In het boek zaten geen verhaalelementen die voor mij een negatieve werking hadden. Dit boek is natuurlijk het beste te vergelijken met een ander boek van Brusselmans . Ook andere boeken van Brusselmans kan je goed vergelijken met het boek, daar al zijn boeken voor het grootste gedeelte autobiografisch zijn. Het boek is ook heel goed te vergelijken met . In de figuur van Louis Tinner en in de verhaalcontext vind je facetten terug van de in . Dit is niet geheel toevallig, wanneer je je bedenkt dat Reve en Salinger Brusselmans. Het gevoel dat ik kreeg bij het lezen van het boek was het gevoel van hoe Tinner zich moet hebben gevoeld. Dit gevoel ken ik van het eindeloze vervelen in vakanties en dan vooral de zomervakantie, waar huiswerk de dagelijkse vakantiesleur niet kan doorbreken. Het taalgebruik is niet altijd goed te begrijpen. Soms worden er namelijk wel eens Vlaamse/Waalse/Franse woorden gebruikt, zoals het herhaaldelijk gebruikte woord . De woorden vormen echter geen belemmering voor het begrip van het verhaal noch voor het plezier van het lezen. Het boek is werkelijk waar het beste boek dat ik tot nu toe heb gelezen. Ik heb nog nooit zo gelachen om een boek als dat ik om dit boek heb gedaan (ik zeg dat toch, ondanks het feit dat ik heb gelezen dat Brusselmans zegt dat hij er wat van krijgt dat mensen altijd zeggen dat ze hebben zitten lachen om zijn boeken). De beschrijvingen zijn fantastisch gebracht in mooi doch begrijpelijk taalgebruik. Ik raad mensen dit boek sinds ik het gelezen heb sterk aan en uit reacties van de mensen die het na mij hebben gelezen blijkt wel dat ik niet alleen sta in mijn mening dat . Ik raad mensen dit boek aan omdat het een boek is waarvan ik zeker weet dat het . Lezen moet leuk zijn en met dit boek hoeft dat in ieder geval geen probleem te zijn. Voor deze opdracht heb ik een recensie genomen van Johan Vandenbroucke, de titel is . Met plezier heb ik het herlezen, meer dan andere romans van Brusselmans bezit het de spankracht om te blijven boeien, de juiste dosering tussen verhaal, melig gezeur en sardonische humor. Ik ben het compleet met VDB eens wanneer hij zegt dat . Ik heb het boek maar . In dit boek was ook al sprake van veel herhaling, niks afdoende aan het feit dat het boek constant boeiend bleef om te lezen. Dat de dosering tussen verhaal, melig gezeur en sardonische humor de juiste was blijkt wel uit het feit dat ik het verhaal met veel plezier heb gelezen, dat ik dat leuk vond en dat het boek me liet lachen.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |